Body-ciało

Dojrzały mężczyzna i jego dorastająca córka próbują pogodzić się ze śmiercią najbliższej im osoby.

Ukrywający się pod maską cynika Janusz (Janusz Gajos) po śmierci żony próbuje sobie poradzić z bólem po jej stracie i wychowywaniem dorastającej córki Olgi (Justyna Suwała). Dziewczyna cierpi na anoreksję. Po kolejnym zaostrzeniu się choroby Janusz postanawia umieścić Olgę na oddziale psychiatrycznym. Ta trafia pod opiekę psychoterapeutki Anny (Maja Ostaszewska). Kobieta twierdzi, że potrafi porozumiewać się ze zmarłymi, także z matką Olgi. Nieoczekiwanie, jej pełne empatii i mistycyzmu podejście pomaga Januszowi i Oldze pogodzić się ze stratą.

Inteligentne i poruszające kino, które mówi o życiu i śmierci, powikłanych międzyludzkich relacjach oraz trudnym procesie godzenia się ze stratą. Mimo poważnego tematu film nie przytłacza. Duża w tym zasługa świetnie skonstruowanej fabuły i umiejętnego balansowania przez twórców pomiędzy dramatem a czarną komedią.

Obraz otrzymał wiele nagród, w tym przyznawanego za najlepszą reżyserię Srebrnego Niedźwiedzia na Festiwalu Filmowym w Berlinie dla Małgorzaty Szumowskiej (33 sceny z życia, W imię…), która wraz z operatorem Michałem Englertem (Wszystko, co kocham, Nieulotne) napisała także scenariusz do filmu.

Zapadające w pamięć kreacje stworzyli odtwórcy głównych ról: nagrodzony za swój występ na festiwalu w Gdyni Janusz Gajos (Jasminum, Układ zamknięty), brawurowa Maja Ostaszewska (Katyń, Uwikłanie) oraz debiutująca na dużym ekranie, przejmująca Justyna Suwała (nagroda w Gdyni za najlepszy debiut aktorski).