Żywie Biełaruś!

Muzyk rockowy Miron (Dźmitry Vinsent Papko) stara się trzymać z dala od polityki, a opozycjonistów uważa za garstkę marzycieli. Jednak jeden z koncertów jego grupy, która gra "niezależny" rock staje się początkiem antyreżimowych manifestacji publiczności.

W wyniku tych wydarzeń Miron zostaje przymusowo wcielony do wojska. W jednostce zderza się z nieludzkimi warunkami i indoktrynacją w sowieckim duchu. W odruchu protestu, przy wsparciu swojej pięknej i niepokornej dziewczyny Wiery (Karolina Gruszka), publikuje w Internecie "Zapiski z życia poborowego". Blog ukazuje armię jako miniaturę współczesnej Białorusi, a jej obywateli jako "poborowych", podlegających "fali" i indoktrynacji. Fragmenty z bloga Miron łączy w satyryczne piosenki, które uderzają w reżim, stając się przebojami na ulicach. Władze postanawiają uciszyć buntownika.

Film KRZYSZTOFA ŁUKASZEWICZA, reżysera głośnego "Linczu" oraz współtwórcy "Generała Nila", jest oparty na faktach, pokazując realia kraju, zmagającego się z dyktaturą Łukaszenki. Opowiada o losach 24-letniego białoruskiego opozycjonisty, dziennikarza i działacza kultury Franaka Wiaczorki, który jest synem znanego działacza opozycji Vincuka Viačorki, byłego lidera Białoruskiego Frontu Ludowego. Wiaczorka, mimo wrodzonej wady serca, zwalniającej go z powszechnego obowiązku służby wojskowej, został wcielony na 18 miesięcy do wojska. Nie poddając się naciskom i represjom przełożonych, podjął walkę o zachowanie w armii języka białoruskiego oraz o elementarne potrzeby i prawa poborowych. Jedną z form tej walki było m.in. publikowanie w Internecie bloga - dziennika, demaskującego rzeczywistość białoruskiej armii. W roli głównej wystąpił debiutujący w kinie białoruski muzyk Dźmitry Papko, który w Polsce wystąpił pod pseudonimem Vinsent na koncercie "Solidarni z Białorusią". Na planie partneruje mu Karolina Gruszka, nagrodzona m.in. za kreację w "Kochankach z Marony" główną nagrodą FPFF w Gdyni w 2005 roku.